Wat niet is geweest is toch geweest
De lichtjaren hebben alleen mij bereikt
Ik dicht met de sterren
Zo ga ik net als de wintervrouw op treinen letten en
Op dingen die ongezegd blijven
Zo wacht ik net als de zomerdame op geluiden in de tuin
En doe ik alsof ik gezond ben
Met de doodvrezer charmeer ik het blinkende ruim
Met de schuwe stedeling hinkstap ik door het achterland
Het onverstaanbare weer verstaanbaar
Een poëtisch reveil zonder te marcheren
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten