donderdag 7 mei 2009

Onder de warmwaterkat

Ik ben een cocon
gesponnen door gewoonten
decodeer oude kranten

elektronische huiskamers vol verwachtingen
de kat.exe installeert zichzelf
op mijn schoot

omsingeld door geboden
herformuleer ik verbeterpuntjes
van de werkelijkheid

maak kennis met de machine
hele gewone geluiden zijn
gebrom, geborrel en gebruis

absorbeer het laatste licht
het is hard ooft
dat de tijd niet meukt

2 opmerkingen:

Marco zei

intrigerend gedicht Guido
mooie laatste strofe!
groet

Anoniem zei

Hartelijk dank Marco

Eind goed al goed.

Groet Guido