Het begon al met die tai chi-les op vrijdagmiddag. Toen ik voor
moest doen, raakte ik van mijn adem af. Het ging
allemaal verkeerd. Daarna kwam die man
die zijn eigen lezing niet begreep en dat trots
vertelde. Zaterdag een zogenaamde club
van vijf personen, die elkaar al tien jaar kennen.
Ze zijn met elkaar vergroeid en zien het niet meer.
Elk zoekt uitbreiding voor zijn zienswijze en wijze van omgang
met de letteren. Ja, elk. Alle gelach is inbegrepen.
Zondag vogelde ik wat af, de score telde drie kruisbekken ter plaatse,
maar de locatie was ik kwijt en de leiding weigerde
te antwoorden. Ze bleken veel minder zeldzaam dan ik dacht
in het oosten van het land.
Tot slot de maandag, die begon in de trein. Zoals gewoonlijk
was mijn ov-kaart weer onopgeladen zonder dat ik veel
had gereisd. Mijn kokosmakronen werden gewaardeerd.
Na afloop van de bespreking liepen we bij 1 graad vorst
door Historisch Delfshaven, een gracht
met twee rijen panden. Ik hoorde de spreeuwen
van verre. Ze zaten hoog en misten me niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten